Εστιατόρια

Από πότε έχετε να βγείτε έξω για φαγητό?

Ετοιμάζεσαι ,λοιπόν, να βγεις έξω για φαγητό, παίρνεις ένα πληροφοριακό περιοδικό ή μπαίνεις στο internet για να δεις τι παίζει από εστιατόρια στην περιοχή που θέλεις να πας και φυσικά τι τιμές παίζουν. Και είναι αυτό το σημείο που παθαίνεις το πρώτο εγκεφαλικό, αφού συνειδητοποιείς ότι μάλλον ανήκεις στην κατηγορία των αστέγων, μιας και οι τιμές κατ΄άτομο σε προσγειώνουν σε μια πραγματικότητα η οποία υπάρχει μάλλον παράλληλα από τη δική σου και δεν την έχεις αντιληφθεί. Και τι θα πεί αυτό?

Όλες οι κριτικές, αφού εκθειάσουν ή τσεκουρώσουν ένα εστιατόριο καταλήγουν στο ότι ‘’ οι τιμές είναι λογικές 30-40 ευρώ το άτομο΄΄.
Και ιδού η απορία: Για ποιόν έλληνα τα 30-40 ευρώ είναι μια λογική τιμή για φαγητό, την στιγμή που τόσο περίπου, ίσως και λιγότερο πρέπει να πληρώσω για τα εβδομαδιαία ψώνια του super market? Και μιλάω ως ένας εργαζόμενος που πληρώνομαι με περίπου 1500 ευρώ το μήνα, που σημαίνει ότι ούτε φτωχός είμαι ούτε πλούσιος. Εφόσον οι τιμές όλες είναι γύρω στα 30-40 ευρώ για φτηνά εστιατόρια, χωρίς κρασί, ο μέσος μισθός του έλληνα είναι 3000€?

Ας πούμε οτι θέλεις να κεράσεις ένα φίλο σου. Εκεί πια έχει ξεφύγει το θέμα . Για παράδειγμα το περασμένο Σάββατο το μεσημέρι ο κολλητός θέλοντας να με κεράσει για τη γιορτή του με πήγε σε πολύ γνωστό εστιατόριο στο Γκάζι, που λειτουργεί εδώ και πολλά χρόνια με ελληνικό φαγητό και είχαμε ξαναφάει και παλιότερα. Παίρνοντας ένα κύριο πιάτο, μια χωριάτικη, ένα ορεκτικό και ένα νερό πληρώσαμε 45 ευρώ. Είναι καθόλου λογικό αυτό που συνέβη λοιπόν? .
Το πιο γελοίο, βέβαια, ήταν ότι ένα μπουκάλι νερό 1 λίτρου κόστιζε 3,5 ευρώ ,που όταν το είδαμε μείναμε με το στόμα ανοικτό και ζητήσαμε μια κανάτα νερό, αφου βρισκόμασταν στην Αθήνα και όχι στο Ζαϊρ όπου αντικειμενικά μπορείς να δεχτείς ότι δεν έχουν πόσιμο νερό. Η απάντηση??
Παρακολουθήστε:
-θα μπορούσατε να πάρετε το μπουκάλι και να μας φέρετε μία κανάτα νερό παρακαλώ?
-Ααα δεν σερβίρουμε κανάτα νερό, μόνο μπουκάλι
-Τότε δεν θα μας το χρεώσετε, αφού υπάρχει αγορανομική διάταξη που υποχρεώνει το κατάστημα να σερβίρει δωρεάν μπουκάλι νερού εφόσον δεν σερβίρει κανάτα νερό.
-Συγνώμη αλλά δεν ισχύει κάτι τέτοιο
-Συγνώμη αλλά εργάζομαι στην οικονομική υπηρεσία του Δήμου και σας λέω ότι ισχύει
-οκ τότε δεν θα σας το χρεώσουμε.

Βγάλτε συμπέρασμα λοιπόν. Να πίνουμε γουλιά γουλιά το νερό λες και είναι κρασί . Οι δε διπλανοί δεν πρέπει να το είχαν καταλάβει αφού είχαν πάρει 3 μπουκάλια νερό, μιας και η κοπέλα ξέπλενε τα χέρια της με το ένα.

Και το γεγονός αυτό συμβαίνει σχεδόν στο 80% των εστιατορίων, από τις ταβέρνες έως τα εστιατόρια με ζωντανή μουσική.
Φυσικά να μη μιλήσω για όλα αυτά τα ψευτογκουρμεδιάρικα ρεστοραν που έχουν τον τάδε chef , το τάδε κρασί, το τάδε συστατικό και στην τιμή του πιάτου που πληρώνεις έχεις πληρώσει το φαγητό, μέρος του εισιτηρίου του chef που ήρθε από την τάδε γκουρμεδοχώρα. Αφού περνάς έξω από τέτοια εστιατόρια, που όπως προείπα, υπάρχουν σε παράλληλο σύμπαν από το δικό σου και σκέφτεσαι’’ παναγιά μου πόσο πλούσιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι…’’
Το μόνο που αναγνωρίζω σε αυτά τα εστιατόρια είναι ότι είναι πολύ ευγενικοί ( μήπως γιατι δεν ξέρουν ποιος μπορεί να είσαι), γιατι στα υπόλοιπα ξεχάστε τον πληθυντικό και τα καθαρά τασάκια.

Τέλος πάντων όσο φρικαρισμένος και να ακούγομαι νομίζω πως έχω και ένα δίκιο , αφού έχουν ξεφύγει εντελώς από τη στιγμή που απευθύνονται στο κοινό μιας χώρας με ΑΕΠ από τα χαμηλότερα της Ευρώπης. Όσο large και να θες να φανείς λοιπόν, μη ντρέπεσαι να δηλώσεις ότι οντως είναι πολλά 40 ευρω για ένα πιάτο φαγητό και επίσης να μην πληρώσεις το νερό που σου σερβίρουν, αφου δεν στο έχουν φέρει από τις Άλπεις αλλά από την βρύση του ίδιου δικτύου ύδρευσης με το δικο σου.



ΥΓ. Ευτυχώς είχαμε βγάλει από πριν εισιτήρια για το μετρό που ήταν δίπλα, γιατι μείναμε ταπί μετά το λογαριασμό.